
Με ενέργεια, πάθος και αφοσίωση, ο Γιώργος Μωυσίδης θα οδηγήσει φέτος τα τμήματα Κ11 και Κ10 του ΗΡΑΚΛΗ, χτίζοντας όχι μόνο νεαρούς ποδοσφαιριστές αλλά και χαρακτήρες.
Πριν σηκώσει μανίκια για τη νέα χρονιά, ο έμπειρος προπονητής κάνει τον απολογισμό του για την περσινή αγωνιστική περίοδο και μιλά για τη φιλοσοφία που ακολουθεί στην προπονητική του πορεία, αποκαλύπτοντας τι θεωρεί πραγματικά σημαντικό για την εξέλιξη των παιδιών στον αθλητισμό.
Αρχικά σχολίασε: «Ήταν δυνατή η περσινή σεζόν για την ομάδα. Είδαμε μεγάλη βελτίωση τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Διαθέτουμε έναν δυνατό κορμό παικτών και αν συνεχίσουμε να δουλεύουμε όλοι μαζί, μπορούμε να φτάσουμε ακόμα πιο ψηλά. Πέρα από τα τεχνικά στοιχεία που διαθέτουν, αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν είναι η μαχητικότητά τους – δεν τα παρατάνε ποτέ, ούτε σε παιχνίδι ούτε στην προπόνηση».
Πως διαχειρίζεστε τα παιδιά σε μια τόσο μικρή και ευαίσθητη ηλικία που βρίσκονται σχετικά με το ποδόσφαιρο;
«Σε αυτές τις ηλικίες πρέπει να βρεις το… κουμπί του καθενός. Κάθε παιδί είναι διαφορετικός χαρακτήρας και δεν μπορείς να τα αντιμετωπίζεις όλα με τον ίδιο τρόπο. Κάποιο παιδί μπορεί να ανταποκριθεί σε πιο έντονη προτροπή, ενώ κάποιο άλλο θέλει πιο ήπια και σταδιακή προσέγγιση. Χρειάζεται εξατομικευμένη μεταχείριση για να βγάλεις τον καλύτερό τους εαυτό».
Ποια είναι η φιλοσοφία που θέλετε να δώσετε σε αυτά τα παιδιά ώστε να αρχίσουν σε πρώτη φάση να το καταλαβαίνουν;
«Πρώτα απ’ όλα, θέλω τα παιδιά να διασκεδάζουν. Να έρχονται στην προπόνηση και να φεύγουν με χαμόγελο – αυτό είναι το σημαντικότερο. Στο αγωνιστικό κομμάτι, τους δίνω όσο γίνεται ελευθερία κινήσεων, μέσα σε λογικά πλαίσια, ώστε να παίζουν χωρίς άγχος. Δεν φωνάζω για τα λάθη – τα λάθη είναι ευκαιρίες για μάθηση. Προσπαθώ να τους μάθω να παίζουν ως ομάδα, να χτίζουν το παιχνίδι από πίσω και να έχουν υπομονή. Δεν θέλω απλά να διώχνουν την μπάλα, γιατί έτσι δεν μαθαίνουν τίποτα».
Μπορεί να φανεί από αυτή την ηλικία αν ένα παιδί το έχει με το ποδόσφαιρο;
«Κάποιες φορές, ναι – ειδικά αν πρόκειται για ένα ιδιαίτερο ταλέντο. Ακόμη και σε αυτή την ηλικία μπορεί να ξεχωρίσει. Όμως, το ότι ένα παιδί δεν είναι στο “top” επίπεδο από μικρό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να φτάσει ψηλά. Αν το θέλει πραγματικά και δουλέψει σκληρά, με λίγη τύχη, μπορεί να πετύχει πολλά. Ούτε ο προπονητής, ούτε οι γονείς μπορούν να το πιέσουν αν δεν το θέλει το ίδιο».
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σας στόχοι για το μέλλον;
«Στόχος μου είναι να φτάσω όσο πιο ψηλά γίνεται. Θα ήθελα κάποια στιγμή να προπονήσω μια πρώτη ομάδα».